27/9/12

Despiertas


Y cuando más caído estás, cuando tu esencia se agota, aparece el bosque antiguo y te da una patada en la mente. Entonces vuelves a ser el mago que siempre has sido.

Foto: Spirit of old

5 comentarios:

Pilar dijo...

Hola hombre roble. Hay una canción que dice: Cuando menos te lo esperas, sale el sol...Y eso ocurre a diario.

Carme Rosanas dijo...

I és que els mags, mai, mai no deixen de ser mags, encara que algun cop no se'n recordin.

Que tinguis un bon passeig pels boscos i les tavernes encantades... i una tardor plena de màgia.

◊ dissident ◊ dijo...

I això és bo o dolent, estimat amic?

Laura T. Marcel dijo...

Això és bo, Dissortat!
Les coses han de fluir. Sempre ha d'arribar el moment de sortir de la letargia i tornar a ser un mateix. Endavant!

Silver's Moon dijo...

Me ha encantado la reflexión Wizard, además de bonita es muy cierta y es que no hay nada como dejarse fundir con la espesura de un bosque para recargar energía, reequilibrarse y alegrar el alma :)
Besos mil